21 Nisan 2016 Perşembe

Asistanlığıma Sevgilerle-Uz.Dr.Aslı Yasemen Savaş



Acil servisimize ait bir site kurma fikri tüm diğer öncü fikirler gibi sayın Nurşah Başol hocama ait. Kendisine asistanlık hayatım boyunca öğrettiği tıbbi bilgiler ve verdiği ilham için şükranlarımı sunuyorum.
Hiç bitmeyecek sandığım bir zaman dilimi olan asistanlık diğer bitmeyecek sandığım herşey gibi bitiverdi işte. İlk başladığımız zamanlardaki günaşırı gittikçe yoğunlaşan nöbetler, henüz oturmamış sistemin değişkenlerinin yarattığı stres, bilgi azlığına bağlı işlerin uzaması derken birdenbire kıdemli oluverdim ver herşey biraz düzene kavuştu.
Acil tıp birçok insan gibi benim de hedefim değildi. Ama sevdim ve buraya ait olduğumu hissettim hep. Çünkü benim gibi tez canlı birine göre yürüyordu işler. Kendimi hep hipomanik olarak gören ben yüksek tempolu çalışmanın beni çok rahatlattığını farkettim. Fakat yine benim gibi aşırı duygusal insanların anlayacağı özellikle zamansız ölümlerde yaşadığımız üzüntü ve herşeyi dosdoğru yapmış olsak da hafiften hissedilen vicdan azabı. Resüsitasyon kapısında ağzınızdan çıkacak iyi bir kelime için gözlerini açmış ve belki de hayatta kimsenin dinlemediği kadar dikkatle dinleyen insanlara kötü haberler verip yıkılışlarını izlemek.. Sebepsiz bir mutsuzluk ve stres gerekli gereksiz ağlamalar, işte bunlar hep burada yaşadığımız yoğun duyguları bastırdığımız içindi. Bu nedenle özellikle eşime bir özür borçluyum sanırım…
Yine de nöbet çıkışlarında bir dahaki nöbete kadar süren kısa özgürlük zamanları, uyku, kazandığım parayı harcama. Mutluyum.. En mutlu olduğum zaman dilimi ise yine Nurşah hocamın sayesinde gittiğim NewYork’ta idi. Tek başıma hiç bilmediğim bir kıta ve şehire gece yarısı inmiş ve karşılayacak kimse olmadığı halde taksiye binip yolumu bulmuştum. Oradaki hastanede acil serviste geçirdiğim zaman ve evet bu benim gelişimimi inanılmaz destekledi.
Acil uzmanlığına başladığımda henüz bekardım. Evlendim, çocuğum oldu ve hayat benim için de değişti. Bebeğim henüz 4 aylıkken tezimi yazamaya başladım, sonra bitirme sınavımı verdim. Hocalarımın anlayışlı yaklaşımı ve destekleri olmasaydı herşey çok zor olabilirdi ancak haklarını yiyemem hepsi çok yardımcı oldular bu süreçte. Bu nedenle hayatım boyunca hocalarımı minnet ve şükranla hatırlayacağım.

Yakında buradan ayrılıyorum. Kalan arkadaşlarıma birkaç küçük tavsiye, buranın ve hocalarımızın kıymetini bilin, hepsi iyi niyetli ve bizi seviyorlar inanın. Hergün geliştirin kendinizi ve hatalarınızın veya başkalarının size olan hatalarının sizi yıldırmasına izin vermeyin. Hekim arkadaşlarınıza hastalara ve hasta yakınlarına her zaman kibar davranın hiçbir kaybınız olmayacak. Beni de anılarımızı da gülerek hatırlayın, alçıya aldırdığım kedinin kırık bacağını unutmayın mesela ve merhametli olun her canlıya.. Sevgiler…. 

Uz.Dr.Aslı Yasemen Savaş

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder